اگر با یک تکه الوار برش‌نخورده، قطعات چوبِ راسته، و یا صفحات نئوپان و ام‌دی‌اف کار می‌کنید، میز برش قطعاً ساده‌ترین و نخستین انتخاب برای شما خواهد بود. به کمک میز برش هم برش‌های طولی (بریدن چوب و تبدیل آن به عرض دلخواه) و هم برش‌های عرضی (قطع کردنِ چوب به عرض مورد نظر) را می‌توان به سادگی انجام داد. اگر حتی میز برش فقط برای همین دو منظور خریداری شده باشد، انتخابی کاملاً درست و به جا بوده و کماکان ارزشمند خواهد بود. اگر چه این ماشین دارای ابزارهای جانبی مختلفی بوده که به آن قابلیت کارهای متفاوتی را می‌دهد. همچنین می‌توان از این دستگاه برای اجرای برش‌های یکسان (در طول یا عرض)و همچنین اجرای اتصالات مختلف بهره برد.
دقتِ برش در کنار قدرت موتورِ میز برش به کاربر این امکان را می‌دهد تا برش‌های مورد نظر خود را بدون احتمال خطای دستگاه به درستی انجام دهد. انجام برش‌های مختلف، اعم از برش‌های طولیِ بلند و یا برش‌های عرضی با استفاده از ابزار دستی نیازمند مهارت بسیار بالا و همچنین زمان طولانی است؛ در حالی که با دنبال کردنِ دستورالعمل‌های لازم برای کار با میز برش، می‌توان در زمان بسیار کوتاه‌تری برش‌هایی بسیار دقیق و تمیز را با صرف انرژی کمتر و به صورت پیوسته انجام داد.
ماشین‌های برش رومیزی، بر اساس قطر تیغه‌ی دیسکی که در آن‌ها به کار برده شده است، طراحی و ساخته می‌شوند. معمولاً تیغه‌های دیسکی با قطرهای مختلفی از جمله ۱۸، ۲۰، ۲۳، ۲۵ و یا ۲۸ سانتی‌متر موجود هستند. اگرچه تیغه‌هایی با قطر ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر در کارگاه‌های کوچک‌تر، بیشتر طرفدار دارند. نکته‌ی اول در انتخاب یک میز برش، نوع کاری است که در زمینه‌ی صنعت چوب مایل به انجام آن هستید. برای مثال یک میز برش با موتوری که توان تولیدی معادل ۲ تا ۳ اسب بخار را داشته و مجهز به تیغه‌ای با قطر ۲۰ سانتی‌متر است، قادر خواهد بود تا الوارهایی به ضخامت ۷ سانتی‌متر را بدون وقفه و در جهات مختلف برش دهد.
اگر قطعات چوبی که با آن کار می‌کنید بیشتر بین ۱.۵ تا ۲.۵ سانتی‌متر ضخامت دارد، بهتر است از گزینه‌هایی با ابعاد کوچک‌تر استفاده نمایید. به طور معمول چنین ضخامتی در حیطه‌ی کاریِ کابینت‌سازی خواهد بود. یک میز برش کوچک با ابعاد تیغه‌ی ۲۰ تا ۲۳ سانتی‌متری و موتوری با توان تولیدی ۱.۵ اسب بخار، علاوه بر قیمت مناسب‌تر، جواب‌گوی تمامی نیازهای شما خواهد بود. در هر صورت، چه در حیطه‌ی کابینت‌سازی، قاب‌سازی و یا نجاری به صورت عام فعالیت می‌کنید، نکته‌ی اساسی و بسیار مهم در انتخاب یک میز برش قابلیت آن در برش‌های فارسی است. یک میز برش می‌بایست حداقل توانایی آن را داشته باشد تا یک قطعه چوب به عرض ۴ سانتی‌متر و ضخامت ۲ سانتی‌متر را در هر جهتی با زاویه‌ی ۴۵ تا ۹۰ درجه برش دهد.
اگر در کارگاهی فعالیت می‌کنید که با کمبود فضا مواجه بوده و جای کافی برای قرار دادنِ تمامی دستگاه‌ها و ماشین‌آلات وجود ندارد، بهتر است از یک میز برش یا ارّه میزی با پایه‌های تاشو و قابل حمل استفاده کنید؛ تا در مواقع لزوم آن را به هر نقطه از فضای کارگاه انتقال داده و جابه‌جا نمایید.
از نکات بسیار مهم در انتخاب یک ارّه میزی، توجه به قدرت تولید شده توسط موتور آن است. یک موتور با توان تولیدی ۱.۵ اسب بخار با جریان ۱۴ آمپر و ولتاژ ۱۱۵ ولت کار می‌کند، در حالی که یک موتور ۳ اسبی، نیازمند جریان ۱۵ آمپری و ولتاژ ۲۳۰ ولت خواهد بود. قدرت موتور بیشتر باعث می‌شود تا سرعتِ تیغه‌ی دستگاه در حین برش با قطعات ضخیم دچار افت کمتری شده و با همان سرعت اولیه به برش ادامه دهد. از طرف دیگر، توجه به میزان مصرف برق توسط دستگاه نکته‌ای بسیار حائز اهمیت خواهد بود؛ چرا که انتخاب دستگاهی با توان تولیدیِ بسیار بیشتر از حد مورد نیاز موجب مصرف برق بیشتر شده و هزینه‌های تولید را به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد.
قسمت‌های مختلف یک میز برش (اره میزی)
کوچک یا بزرگ، ارّه‌های میزی در هر ابعادی که باشند به طور کلی تشکیل‌شده از یک موتور، محور انتقال نیروی موتور به تیغه، تیغه‌ی برش، و میز کارگیر هستند که به طور معمول توسط یک بدنه احاطه شده‌اند. اتصال محور گرداننده‌ی تیغه‌ی ارّه به موتور دستگاه ممکن است به صورت مستقیم باشد یا توسط تسمه صورت گیرد؛ هر چه تعداد تسمه‌های یک دستگاه بیشتر باشد کارایی آن نیز بیشتر خواهد بود. قرارگیری دستگاه در جای خود توسط دو فرمان یا فلکه‌ی تنظیم‌کننده صورت می‌گیرد؛ یکی از آن‌ها ارتفاعی از تیغه را که بالاتر از سطح میز کارگیر قرار می‌گیرد –از ۰ تا ۸ سانتی‌متر، در تیغه‌ای به قطر ۲۰ سانتی‌متر- تنظیم کرده و به کمک دیگری، زاویه‌ی قرارگیری تیغه بین ۴۵ تا ۹۰ درجه تنظیم می‌شود.
گونیای راهنمای برش -که کاربرد آن در برش‌های طولی نمود بیشتری پیدا می‌کند- این قابلیت را دارد که در هر فاصله‌ای از تیغه‌ی ارّه روی میز کارگیر با استفاده از گیره در جای خود ثابت و محکم شود. گونیای بعضی از مدل‌های ارّه‌های میزی دارای درجه‌بندیِ خط‌کش بوده و حتی در مدل‌های دیگری نیز فاصله‌ی گونیا از تیغه به صورت دیجیتالی نمایش داده می‌شود؛ هر چند درودگران سنّتی و باتجربه تنها به اندازه‌گیری دستگاه بسنده نکرده و با متر یا خط‌کش مجدداً عرض برش را اندازه‌گیری خواهند کرد.
