نجاران فرصت دیدن دکوراسیون کلاس جهانی قرن نوزدهم را که جدیدا در ایالت یوستِس در میلتون ماساچوست باز شده، پیدا کردند. صاحب این موزه برای سه نسل خاندان یوستِس بودهاند. این عمارت توسط انگلیس جدید تاریخی یا همان historic new England در سال ۲۰۱۲ خریداری شده بود. عمارت ۱۸۷۸ معماری نجاری خیرهکنندهای دارد: ستونهای به زیبایی انحنایافته، راهپلهها، مبلمان با جزئیات دقیق و با ظرافت تمام ساختهشده و طیف گستردهای از چوبها. در این عمارت ۱۴ شومینه وجود دارد که ۹ تای آنها دارای دکوراسیون واقعاً خیرهکنندهای هستند. یکی از این شومینهها بالغ بر ۶۰ گل منبتشده با گلبرگهای منحصر به فرد دارد. این عمارت آخرین مورد اضافهشده به ۳۶ مورد تاریخی دیگر انگلیس جدید است. خانم michaella neiro که یک محافظ اشیاء است، میگوید: وقتی برای اولین بار به عمارت رفتم، اولین چیزی که فوراً من را تحت تأثیر قرار داد، مقدار خالص چوب استفادهشده در دکوراسیون و در عین حال شرایط بسیار خوب آنها بود. در سه کلمه اگر بخواهم بگویم دکوراسیون شامل کیفیت، کمیت و تنوع دلپذیری بود. ایالت یوستس باشکوه است. Peter Gittleman لیدر تیم بازدیدکنندگان و ریفینیشر چوب میگوید: این عمارت یک کار چوبی فوقالعاده است.
داستان عمارت یوستس در نوامبر ۱۸۷۶ شروع شد. زمانی که Edith Hemenway با W. E. C. Eustis ازدواج کرد. پیتر میگوید: دارایی خاندان Hemenway و Eustis در میلتون مجاور هم بودهاند. مادر Edith، Mary Hemenway به این زوج حدودا ۱۸۱ هکتار برای ساخت خانه جدیدشان در زمینهای مجاور هدیه داد. انگلیس جدید تاریخی، استایل عمارت شاهزاده Anne را اینگونه توضیح میدهد: یک معجزه از جنبش زیباییشناسی. یک معمار برجسته محلی به نام William Ralph Emerson این خانه را طراحی کرده. پیتر میگوید: شوربختانه برگههای زیادی از این طراح به جا نمانده. منبع عالی از کار او وجود ندارد و این باعث تأسف است چرا که او آدم بسیار توانمندی بود. امروزه Emerson خیلی شناختهشده نیست و اخیراً دو تا از خانههای فانتزی او در منطقه تخریب شده است. امیدواریم ایالت Eustis نور جدیدی در بدنه کاری Emerson جاری کند. (این طراح چهارمین پسرخاله نویسنده معروف Ralph Waldo Emerson است). با توجه به دکور، پیتر میگوید: ما اطلاعاتی مبنی بر اینکه تأکید بر استفاده از چوب در دکوراسیون توسط چه کسی تصمیمگیری شده بوده نداریم. زوج جوان صاحب خانه، Emerson طراح، طراحان داخلی دیگر و یا Mary Hemenway مادر Edith.
بعد از تحقیقات پیاپی مشخص شده که تعداد زیادی استادکار ماهر در این عمارت کار میکردهاند. متأسفانه اطلاعات چندانی از افرادی که در طراحی و ساخت دکوراسیون این عمارت کار میکردهاند وجود ندارد. شواهد اشاره به یک منبتکار اهل بوستون، یا شاید آلمان دارد به نام Casper W. Roeth. پیتر میگوید: بر روی چوبها هیچ نشان و امضای حکاکیشدهای از نجاران وجود ندارد، اما Roeth با Emerson در زمانی که عمارت Eustis ساخته میشده در حال کار بوده. آگهی فوت Roeth در مجله بوستون در ۲۱ نوامبر ۱۸۹۱ از او به عنوان (سازنده شناختهشده مبلمان آرتیستیک و دکوراتور ساختمان) یاد کرده است.
پیتر همچنین تذکر میدهد: مبلمان چوبی خاندان با منبتکاری بسیار زیاد، به نظر میآید که در ماه عسل ایتالیایی این زوج در سال ۱۸۷۶ خریده شده است. در زیر یکی از قطعات مبلمان کلمه (Firenz) را پیدا کردیم که با خیال راحتتری میتوانیم بگوییم از فلورانس میآید. بعضی از پنلهای منبتکاریشده در عمارت توسط Luigi Frullini کار شده بوده. او همزمان که عمارت یوستس در حال ساخت بوده، در جزیره Rhode مشغول کار روی عمارت Chateausur-Mer بوده است. شومینهها هیچ هویت مشخصی ندارند، اما مدرکی دال بر ورود آنها از جای دیگری به عمارت وجود ندارد. این هنوز یک مورد جدید و نامشخص برای ما است. ما فقط دو سال در این خانه بودهایم و امیدواریم که به اطلاعات بیشتری برسیم.
Michaela اضافه میکند: عمارت همه نوع چوبی دارد و منبتها تفاوتهای نامحسوسی در جای جای عمارت دارند. هربار که به بخشی از چوب نگاه میکنم، چیز متفاوتی مییابم. در ناهارخوری منبتهای پرنده و درخت انگور وجود دارد. بعضی از پنلها چیزی شبیه به ستارهها و کهکشان دارند. در طبقه بالا صورتکها و شمایل مختلفی وجود دارد. منبتکاریها بسیار زنده هستند. چوبها با یک الگوی مشخص در سراسر عمارت متمرکز نشدهاند. در بسیاری از خانهها از یک نوع چوب در سرتاسر خانه استفاده میشود. اما در این عمارت اینطور نیست. شومینهها که به دقت منبتکاری شدهاند، هرکدام استایل متغیر و متفاوتی دارند. بعضیها بسیار باظرافت کار شدهاند. او همچنین به موردی مشکوک است: شومینه داخل ناهارخوری به نظر میرسد کار فرد دیگریست و جزو پروژه عظیم چوبکاری این عمارت نیست. به نظر میآید کار یک فرد دیگر است.
به طور کلی Michaela میگوید: چوب در شرایط بسیار خوبی است. خانواده کاملاً حواسشان به دکوراسیون بوده است. میتوانم آنها را تصور کنم که به فرزندان خود در مراقبت از دکوراسیون در هنگام بازی در خانه تذکر دادهاند.
Liz Peirce، متخصص نگهداری و حفاظت از آثار هنری که روی ترمیم یوستس کار کرده بود، جزئیات پروسه پاکسازی را شرح میدهد: ما از محلول سیترات ملایم برای پاکسازی چوبها استفاده کردیم. پاکسازی با کمک دستمال نرم، جاروب و قلم مو انجام گرفته است. ما از محلول سیترات ۲٪ که تا حدود pH هشت تعدیل شده بود، استفاده کردیم. ما از پودر اسید سیتریک که در آب حل شده است برای تنظیم pH استفاده میکنیم. در بعضی موارد، اگر میزان لکه و کثیفی خیلی زیاد باشد، مقدار خیلی کمی الکل بنزیل (حدود ۰.۰۵٪) برای کمک به از بین بردن لکه اضافه میشود. بعد از خشک شدن، سطح کار واکس زده میشود. ,واکس چسب شفاف برای سطوح صاف و واکس چسب رنگی برای دکوراسیونهای با منبتکاری زیاد.
واکس چسب شفاف وقتی که خشک میشود سفید میشود و براق کردن در قسمت شکافها آن کار سختی است. واکسهای رنگی تلالو کمتری دارند، نباید در برآمدگیها و شکافها بمانند. بعد از آن واکس با یک کهنه نرم پولیش و براق میشود. برای جاهایی که ممکن است تماس زیادی با آنها برقرار شود، مثل ریل راهپلهها، واکس چسب شفاف به منظور ساخت یک لایه محافظ، دوبار اعمال میشود.
پیتر میگوید: زمانی که ما در حال آمادهسازی نهایی برای باز کردن موزه بودیم، به کارکنان دفترمان شانس درگیر شدن و کار داوطلبانه دادیم. افرادی که در انگلیس جدید تاریخی کار میکنند، خانههای قدیمی را دوست دارند. آنها از فرصت کار با چوبهای زیبا استقبال کردند. پیتر همچنین خاطرنشان کرد که: هر کار مرمتی باید برگشتپذیر باشد. هرچیزی که اضافه شده، ممکن است یک روزی نیاز به حذف آن باشد. مرمت در خانه بیعیب به نظر نمیآید. ما قصد داشتیم سن خانه و زنگار چوبها مشخص باشد.
خاندان Eustis چندین اتاق موزه را با مبلمان اصیل خانوادگی فروختند. هرچند که اندازه خالص عمارت منجر به یک ایده انقلابی شد. پیتر میگوید: ما میخواستیم ظاهر داخلی مبله باشد. مبلمان مطابق با معماری از طریق دلالان خانههای به حراج گذاشته شده مشخصاً برای استفاده بازدیدکنندگان که به صورت شخصی از موزه بازدید میکنند، تأمین شد. اطلاعات مربوط به هر اتاق در تبلتها قابل دسترس است. تنها مبلمان سفارشی، یک مجموعه از نیمکتهای کناری است که تبلتها را نگه میدارد. در این موزه بازدیدکنندگان میتوانند روی صندلیها بنشینند.
انگلیس جدید تاریخی در اصل به عنوان یک جامعه برای حفظ و نگهداری آثار باستانی و قدمت انگلیس جدید شناخته میشود که در سال ۱۹۱۰ میلادی توسط William Sumner Appleton بنیان نهاده شد. هرکس که به معماری سنتی، نجاری و مبلمان تاریخی علاقهمند است، باید از بازدید ۳۷ مشخصه آنها لذت ببرد. قدیمیترینشان خانه Jackson در Portsmouth است که به سال ۱۶۶۴ برمیگردد. جدیدترینشان خانه Gropius است در Lincoln ماساچوست مربوط به سال ۱۹۳۸. عمارتی که در این مقاله در مورد آن صحبت کردیم برای افرادی که به معماری مربوط به زمان ملکه ویکتوریا علاقه دارند، بسیار توصیه میشود.