هنگام اجرای اتصالات، احتمالاً نخستین ابزاری که به ذهن خطور میکند دریل دستی الکتریکی نخواهد بود. تنها نجارهای باتجربه و هوشمند استفاده از این دستگاه را برای اجرای اتصالات مختلف مانند اتصال انگشتی یا دمچلچلهای در نظر خواهند داشت. در واقع برای هر نوع اتصالی که در اجرای آن به کندهکاری تا عمقی مشخص نیاز است، دریل دستی الکتریکی ابزاری کارآمد و قابل استفاده خواهد بود، به خصوص اتصال دوبل و اتصال کام و زبانه.
در اتصال کام و زبانه از دریل الکتریکی برای خالیکردن چوب در قسمت کام استفاده میشود. هر چند برای خالیکردنِ گوشهها پس از سوراخکاری میبایست از مغار استفاده کرد. هنگام خالیکردنِ چوب از کام باید نوک مغار را به سمت مرکز کام نگه داشت و ضربات چکش را نیز به سمت داخل وارد نمود. چسباندنِ یک نشانه مانند چسب برق روی بدنهی مته یا استفاده از یک واشرِ هماندازه با مته نیز تضمینکنندهی عمق یکسان برای سوراخهای ایجادشده خواهد بود. استفاده از متهی نوکتیز بهترین انتخاب میباشد، مخصوصاً اگر قطر آن با عرضِ کام برابر باشد. بسیاری از درودگران ابتدا قسمت زبانه را ساخته و از آن به عنوان نشانهای برای علامتگذاری مربوط به کام استفاده میکنند.
به کمک یک دریل دستی الکتریکی میتوان یک اتصال دویل را به طور کامل اجرا کرد. نکتهی کلیدی در اجرای دقیق یک اتصال دوبل، سوراخکاری در وسط قسمتِ نر قطعه کار است. در غیر این صورت، سطوح دو قطعه چوب مورد نظر هم تراز نخواهند شد. لازم به ذکر است هنگام سوراخکاری مربوط به اتصال دوبل و یا اتصال کام و زبانه، قطعه کار میبایست با دقت روی میز کار مهر گردد تا از هر گونه لغزش و جابجایی قطعه کار جلوگیری به عمل آید.
نکات دیگری نیز در اجرای صحیح یک اتصال دوبل به کمک دریل دستی الکتریکی دخیل است. عمق سوراخهای ایجاد شده باید یکسان باشد. همچنین عمق سوراخها در هر قطعه باید تنها اندکی بلندتر از نصف طول چوب دوبل باشند. در سوراخکاری مربوط به اتصال دوبل، نهایت دقت و تمرکز لازم است؛ چرا که خطا در برش به معنای آسیب وارد شدن به قطعه کار و در نتیجه تبدیل شدنِ آن به ضایعات کار است.
سمبادهکاری و شکلدادن به کار با استفاده از دریل دستی الکتریکی
با بستن سریهای مربوط به پولیش و سمبادهکاری روی دریل، میتوان از آن به عنوان یک دستگاه سمباده برای شکل دادن و نرمکردنِ سطح چوبی استفاده کرد. البته این کار به دو روش امکان پذیر است. با سوار کردن دریل روی یک پایه و مهار کردن آن به میز کار، میتوان آن را به یک دستگاه ثابت تبدیل نمود. در این روش حتماً مهار شدن دریل روی پایه و میز کار باید به درستی و با دقت کامل انجام شود، زیرا با جدا شدن دریل از پایه ممکن است آسیب جسمی وارد شده، یا دستگاه در اثر ضربه دچار صدمه شود. حتی لغزش جزئی دستگاه ممکن است به قطعه کار اسیب وارد نماید.
سوار کردنِ دریل روی پایه، نیازمند تجهیزات خاصی نبوده و با سادهترین امکانات در کارگاه قابل انجام است. میتوان پایهای آهنی یا چدنی را به قطعهای چوب یا نئوپان با پیچ متصل نموده و قطعه چوب را به کمک پیچدستی روی میز کار مهار کرد. سپس با قرار دادن دریل روی پایه، با یک بستِ فلزی آن را به سادگی به پایه متصل کرد. هنگام کار کردن با قطعه کار و حرکت دادن ان روی سریِ سمباده میبایست از فشار آوردن زیاد قطعه کار به دریل خودداری نمود.
روش دیگر، مهار کردنِ قطعه کار روی میز و کار کردن روی آن به کمک ابزار است. در واقع در این روش، برعکس روش قبلی، قطعه کار ثابت و دریل متحرک خواهد بود. هر کدام از دو روش مزایایی دارند که البته موجب برتری هیچکدام به دیگری نیست. انتخاب روش مناسب کاملاً به تجهیزات کارگاهیِ موجود، فرم قطعه کار، و نوع کاری که قرار است روی آن انجام شود بستگی خواهد داشت. نصب سریِ سمباده روی دریل به خصوص برای فرمهای منحنی بسیار ایدهال است.
به طور کلی، هر نوع سمبادهای که به نحوی روی یک سری دریل قرار گرفته باشد، دریل را به یک دستگاه سمباده برقی با سرعت بالا [و البته با سطح سمبادهی کوچکتر] تبدیل میکند. در حین کار بهتر است جهت چرخش سهنظام تغییر پیدا کند تا هم در نهایت قطعه کار سطح نرمتری پیدا کرده و هم از این طریق عمر سمباده افزایش خواهد یافت.
در مورد کار با سوهان اندکی تفاوت وجود دارد. هنگام کار با سریِ سوهان که روی دریل بسته شده، همواره باید به خاطر داشت که دستگاه روی دور موتور پایینتر کار کند. زیرا دور موتور بالاتر و سرعت چرخش بیشتر، موجب سوختن سطح چوب و همچنین آسیب دیدنِ دندانههای سوهان میگردد.
استفاده از دریل الکتریکی به جای دریل ستونی (دریل پرس)
اگر در کارگاه شما دریل ستونی موجود نیست و بودجهی کافی یا برنامهای هم برای خرید آن ندارید، با سوار کردنِ دریل الکتریکی روی یک پایهی دریل ستونی، میتوانید آن را به یک دستگاه ثابت با ویژگیهای مشابه به دریل پرس تبدیل کنید. البته این راهحل و استفاده از دریل الکتریکی در این حالت به طور قطع ویژگیهای منحصر به فرد و دقت یک دریل ستونی را نخواهد داشت. از طرف دیگر، یک پایهی دریل پرس میتواند کاملاً پاسخگوی نیازهای شما باشد؛ برای مثال در سوراخکاری مربوط به اتصالات کام و زبانه، کاراییِ آن بسیار بیشتر از حالتی خواهد بود که دریل الکتریکی با دست نگهداشته شده و عملیات سوراخکاری انجام میگیرد. در واقع، پایهی دریل پرس میتواند ایستایی و پایداری دریل الکتریکی را تا اندازهی نسبتاً زیادی تأمین نماید. به منظور پایداریِ هر چه بیشتر پایهی دریل پرس، آن را با پیچ به یک صفحهی نئوپان پیچ کرده و سپس صفحهی نئوپان را به کمک گیره و یا پیچدستی به میز کار محکم بسته میشود.
