معرفی دریل الکتریکی به همراه بررسی قسمت‌های مختلف آن

اگرچه عملکرد آن شامل تنها یک حرکت -و آن هم چرخاندن هر مته‌ای است که روی آن بسته می‌شود- است، اما شاید بتوان گفت دریل الکتریکی پرکاربردترین دستگاه الکتریکی قابل حمل در یک کارگاه نجاری است. برخی از مدل‌های دریل‌های الکتریکی که مجهز به بدنه‌های قوی‌تر و باکیفیت‌تر هستند، در حقیقت کاربردی بیش از ایجاد حفره در سطوح مختلف خواهند داشت.

برای ایجاد سوراخ‌های مختلف از قطر چند میلی‌متر تا ۸ سانتی‌متر و حتی بیش‌تر را می‌توان به کمک دریل الکتریکی ایجاد کرد. به کمک نگه‌دارنده‌های پلاستیکی و یا حتی چسباندن چسب کاغذی روی مته می‌توان به سادگی عمق سوراخ‌کاری را نیز کنترل نمود. حتی بعضی از انواع متّه‌ها دارای اشکال به خصوصی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توان همان شکل را نیز روی چوب سوراخ کرد. برای مثال، با مته‌ خزینه‌ی زبانه‌دار می‌توان سه سوراخ با ابعاد متفاوت را با یک بار عملیات سوراخ‌کاری ایجاد کرد: یکی با قطر کمتر و برای قسمت رزوه شده‌ی پیچ، دیگری با قطر کمی بیشتر و خزینه شده به صورت مخروطی برای سرِ پیچ، و سوم به اندازه‌ی یک درپوش کوچک چوبی برای پنهان کردن سرِ پیچ. سایر لوازم جانبی بر میزان توانمندی‌های این دستگاه می‌افزایند. بسته به نوع مته، به کمک دریل الکتریکی می‌توان پیچ‌ها را باز و بسته کرد، به چوب شکل داده، سطح آن را سمباده زده و یا تراشید. همچنین می‌توان از آن به عنوان یک سنگ رومیزی برای تیز کردنِ دیگر ابزار استفاده کرد. با سوارکردنِ آن روی یک پایه، دریل دستیِ الکتریکی، پایداریِ لازم را به دست آورده و می‌توان از آن برای سوراخ کردن چوب در اتصالات دویل استفاده کرد؛ کاری که با در دست داشتنِ دریل به سختی امکان پذیر بوده و نیازمند دقت بسیار بالایی است. در واقع سوار شدن دریل روی پایه، آن را به یک دستگاه ثابت تبدیل نموده و بنابراین هر دو دست برای گرفتن قطعه کار آزاد خواهند بود. همچنین ثابت شدن آن، دقت سوراخ‌کاری دریل دستی را به اندازه‌ی یک دریل ستونی افزایش خواهد داد.

دریل‌های دستی الکتریکی بر مبنای حداکثر قطر مته‌ای که روی قسمت “سه‌نظامِ” آن‌ها بسته می‌شود دسته‌بندی می‌شوند. معمولاً دریل‌های دستی الکتریکی که کاربرد عام‌تری دارند بین ۶ تا ۱۲ میلی‌متری هستند؛ در واقع یک دریل ۱۰ میلی‌متری که رایج‌ترین نوع دریل نیز می‌باشد، عدد ۱۰ در کنار آن به این معنی است که قطر مته‌هایی که روی آن بسته می‌شوند حداکثر ۱۰ میلی‌متر خواهند بود. مجموعه‌ای از چرخ‌دنده‌ها که بین موتور و سه‌نظام قرار گرفته‌اند، به کمک نیروی تولیدشده‌ توسط موتور، سه‌نظام را با گشتاور مشخص و همچنین سرعت مشخصی به حالت چرخش در می‌آورد. بسته به کاری که با دریل انجام می‌گردد، سرعت چرخشِ سه‌نظام و همچنین گشتاور عوامل بسیار تعیین‌کننده‌ای خواهند بود. “سرعت‌”های بالاتر برای سوراخ‌کاری با قطر کم و همچنین برای سمباده‌زدن و شکل دادن مناسب هستند. اما به منظور ایجاد سوراخ‌کاری با قطرهای بیش‌تر و عمیق‌تر از “گشتاور” بالاتر استفاده می‌شود.

به طور کلی، هر چه حداکثر سرعت تولیدشده توسط موتور یک دریل دستی الکتریکی بیش‌تر باشد، گشتاور تولیدیِ آن پایین‌تر خواهد بود. برای مثال یک دریل الکتریکی ۶ میلی‌متری با قدرت پایین ۳ Amps ، حداکثر چرخشی معادل ۴۰۰۰ دور در دقیقه تولید می‌کند، اما توان تولیدیِ آن برای سوراخ کردن یک چوب سخت کافی نخواهد بود. از سوی دیگر، یک دریل الکتریکی ۱۲ میلی‌متری با قدرت بالاتر ۴.۵ Amps، گشتاور لازم برای سوراخ‌کردنِ بتن را خوهد داشت اما سرعت چرخش سه‌نظام در آن در بیش‌ترین حالت ۸۵۰ دور در دقیقه است که برای چرخاندن یک سمباده به منظور شکل‌دادن به چوب به هیچ وجه کافی نیست. اما می‌توان گفت دریل ۱۰ میلی‌متری متعادل‌ترین در نوع خود است. با سرعت چرخشی معادل ۱۲۰۰ دور دقیقه و همچنین گشتاور کافی برای سوراخ‌کاری، از دید بسیاری از درودگران این دریل بهترین انتخاب برای مصارف مختلف در کارگاه است.

قسمت‌های مختلف یک دریل الکتریکی

در حالی که تمامی دریل‌های الکتریکی اساساً به یک شیوه کار می‌کنند، اما برخی از نجارها برای مصارف مختلف خود چند دریل را در اختیار می‌گیرند. همانطور که اشاره شد، یک دریل الکتریکی ۱۰ میلی‌متری با قابلیت چرخش در دو جهت، بهترین گزینه خواهد بود. دریل 6 میلی‌متری نیز مصارف مختص به خود را دارد. اگرچه قدرت و قابلیت‌های یک دریل بزرگ‌تر را ندارد، اما موتور یک دریل ۶ میلی‌متری سرعت چرخشی بیش‌تری را تولید می‌کند که برای ایجاد سوراخ‌های نه‌چندان بزرگ بسیار ایده‌آل خواهد بود.

انتخاب سوم بعضی از نجارها دریل شارژی است. اگرچه در مدل‌های اولیه، قدرت آن‌ها قربانی قابلیت حمل و نقل می‌شد اما با گذشت زمان این مشکل نیز به میزان قابل ملاحظه‌ای برطرف شده است. دریل‌های شارژی امروزه توان و گشتاور مناسبی را برای سوراخ‌کاری با ابعاد گوناگون تولید می‌کنند. یک ویژگی‌ مشترک در بین دریل‌های شارژی، قابلیت چرخش آن‌ها در هر دو جهت است. این قابلیت امکان باز و بسته نمودن پیچ‌ها را با دقت و سرعت بیش‌تری در اختیار قرار می‌دهد. سرعت چرخش سه‌نظام طبق سرعت چرخش پیچ تنظیم می‌شود. بنابراین هنگامی که پیچ در جای خود محکم شده و دیگر جایی برای چرخش ندارد، سه‌نظام نیز از حرکت باز می‌ایستد. این قابلیت باعث می‌شود تا پیچ به اندازه‌ی کافی در جای خود محکم شده و با جلوگیری از چرخش بیش از حد آن، احتمال هرز شدن پیچ و یا شکستن و ترک‌خوردنِ قطعه کار در اثر فرو رفتن بیش از اندازه‌ی پیچ در آن از بین می‌رود.

ابعاد دستگاه هر چقدر که باشد، در مورد دریل ویژگی‌های مختلفی وجود دارد که می‌بایست به آن‌ها توجه نمود. قابلیت چرخش در دو جهت، یکی از ویژگی‌هایی است که به خصوص برای استفاده از پیچ‌ها بسیار سودمند است. همچنین برای مته‌ای که در دیوار گیر کرده، می‌توان با تنظیم چرخش سه‌نظام در جهت عکس، آن را بیرون کشید.

همچنین وجود قابلیت قفل شدن کلید روشن و خاموش دستگاه و حفظ دستگاه در حالت روشن از دیگر مزایایی است که وجود آن هنگام عملیاتی که به لحاظ زمانی طولانی‌تر هستند –مانند سمباده‌کاری یا فرم‌دهی به چوب- بیش از پیش به چشم می‌خورد. در این حالت، موتور دریل را در حالت روشن قفل نموده و دیگر نیازی نیست تا ماشه‌ی دریل را در تمام مدت کار فشار داده و در همان حال نگه‌داشت؛ بدین ترتیب از خسته‌شدن انگشت دست حین کار جلوگیری به عمل آمده و همچنین تمرکز روی کار افزایش خواهد یافت.

تعویض مته دربیشتر مدل‌های دریل‌های الکتریکی به کمک یک آچار مخصوص صورت می‌گیرد که به طور معمول به انتهای سیم دریل آویخته شده است. به کمک آچار مخصوص دریل می‌توان زبانه‌های موجود در قسمت جلوییِ سه‌نظام را باز و بسته نمود و بدین ترتیب دریل را به مته‌های مختلف برای مصارف مورد نیاز مجهز کرد.

در برخی دیگر از دریل‌های الکتریکی، باز و بسته کردنِ مته‌ها به کمک دست انجام می‌گیرد. به طور معمول در دریل‌های شارژی چنین است.